Troska o rozwój dziecka jest priorytetem rodziców. Czas spędzony razem, bliskość, obserwowanie świata pozwalają dziecku poznawać świat i się rozwijać. Dowiedz się, jak sprawdzić czy dziecko rozwija się prawidłowo, a kiedy rzeczywiście masz powód do niepokoju.
Miesięczne dziecko
Miesięczne dziecko zwykle śpi przez większość doby i jest to całkowicie normalne. Prawidłowe jest to, że reaguje na dźwięki, z tego powodu ważne jest, by mówić do dziecka i przyzwyczajać je do naszego głosu. Reaguje również na muzykę i nadmiar bodźców, więc jeśli mówisz do niemowlaka, a w tle gra radio, może czuć się niekomfortowo. Kiedy podamy dziecku palec, chwyci go, mimo, że jeszcze nie widzi go zbyt dobrze, ale w pierwszym miesiącu próbuje śledzić wzrokiem poruszający się przedmiot. Dziecko reaguje mimiką, przez moment na ciebie popatrzy i wydaje krótkie dźwięki, a leżąc na brzuchu próbuje podnieść główkę. Oprócz płaczu, wydaje też inne dźwięki.
2 miesiące
Taki maluszek już próbuje się śmiać, mówić no i bawi się rękami. Zwykle też reguluje się jego tryb dnia, śpi i budzi się o podobnych porach. Otoczenie staje się coraz ciekawsze dla bobaska, zabawki zawieszone przy łóżeczku, ale mama jest bardzo ważna i stale pod obserwacją. Próbuje odpowiadać mamie, choć dla osoby niewtajemniczonej to jakieś nieokreślone gaworzenie, jednak dla dziecka to sposób komunikacji.
3 miesiące
Dziecko podejmuje pierwsze próby pełzania. Lubi się rozglądać wokół siebie, chciałby wszystkiego dotknąć. Jest coraz sprawniejszy, lubi sobie swobodnie pomachać nóżkami i rękami. Samotność często jest dla niego dotkliwa, dlatego płacze, gdy zostaje samo. W trzecim miesiącu dziecko przybiera na wadze od 0,5 do 1 kg. Nie potrafi jeszcze sięgać po zabawki, a kiedy podamy mu zabawkę, zwykle utrzyma ją w ręce przez parę sekund.
Półroczne dziecko
6-miesięczne niemowlę uczy się szybko i zwykle potrafi się samodzielnie przemieszczać na brzuszku, czy przez turlanie. Przeważnie już reaguje na swoje imię, odpycha łyżeczkę, gdy nie chce jeść i więcej czasu spędza w pozycji siedzącej. Świat go interesuje, przez co dąży do samodzielności, choć jeszcze nie zawsze panuje nad kierunkiem ruchu i wyczuwa nastroje swoich rodziców. Z tego powodu, gdy rodzice są np. smutni, dziecko wybuchnie płaczem.
Dziewiąty miesiąc na świecie
U dzieci pojawia się niepokój podczas nieobecności mamy między dziewiątym a dwudziestym czwartym miesiącem życia. Nadal ważne są dla niego stałe pory jedzenia czy spania, ponieważ dzięki temu czują się bezpiecznie. Niemowlak często już wie, o co go prosisz, tylko z różnych powodów może tego nie robić.
Roczek
Po roku dziecko chodzi pewnie, naśladuje pewne czynności. Umie też chodzić trzymane za rączkę, zresztą trudno mu dłużej siedzieć spokojnie. Wstaje, siada, rzuca zabawki, otwiera i zamyka szafki, innymi słowy, trzeba na malucha uważać. Wszystko to jest bardzo ważne dla rozwoju dziecka, dlatego należy wspierać dziecko. Używa już jakiś sylab, a jeśli rodzic nie zrozumie, o co chodzi, dziecko wskaże palcem. Częściej też mówi nie. Na tym etapie jeszcze często nie potrafi się bawić z rówieśnikami, bo nie jest w stanie zrozumieć, że np. inne dzieci też chcą się bawić i czasem trzeba poczekać na swoją kolej.
Dwa latka
Zabawa z innymi dziećmi cieszy dziecko. Przeważnie maluch chodzi i opowiada, niektóre słowa można już zrozumieć. Zadaje też dużo pytań. Zaczyna też badać przedmioty dłońmi, zamiast wkładać je do buzi.
Wcześniak
Dzieci urodzone przed 38 tygodniem ciąży przeważnie rozwijają się nieco wolniej niż rówieśnicy urodzeni w terminie. Ze względu na to, że ich rozwój w macicy został skrócony, dlatego pewne zaległości rozwojowe muszą nadrobić po urodzeniu. Nie oznacza to, że dziecko urodzone przedwcześnie będzie się rozwijać o wiele gorzej. Obserwuj dziecko, dostarczaj mu różnych bodźców i rozbudzaj w nim naturalną ciekawość. Ewentualne rozbieżności względem rówieśników nie powinny być powodem do niepokoju. Właściwa opieka oraz nadzór medyczny często wystarczają, by dziecko urodzone przedwcześnie rozwijało się prawidłowo. Jeśli dziecko reaguje na dźwięki, przybiera na wadze, wodzi wzrokiem, podejmuje próby aktywności, prawdopodobnie wszystko działa dobrze.
Co powinno zaniepokoić?
Gdy dziecko nie patrzy na nas i nie uśmiecha po pierwszych trzech miesiącach, może to świadczyć o pewnych nieprawidłowościach.
Z pewnością nadmierny płacz, duży niepokój i nadmierne reakcje lękowe podczas codziennych czynności wykonywanych przy dziecku w wielu przypadkach są powodem do niepokoju. Kiedy niemowlę często budzi się w nocy z płaczem, a ty spędzasz kilka godzin na uspokajaniu dziecka, udaj się do specjalisty.
Również dziecko zbyt spokojne, które nie interesuje się otoczeniem powinno skłonić nas do wizyty u specjalisty. Oczywiście, to miłe, jeśli dziecko daje nam spać w nocy, ale mimo wszystko ciekawość świata jest u dzieci prawidłową reakcją. Dotyczy to zarówno otoczenia, jak i rodzeństwa czy zabawek.
Specjalista doradzi
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, zawsze możesz się skonsultować z pediatrą. W ciągu pierwszych dwóch lat życia dziecko intensywnie się rozwija, dlatego tak ważne są profilaktyczne wizyty lekarskie, podczas których lekarz ocenia stan zdrowia oraz rozwój dziecka. Inni ważni specjaliści to logopeda i psycholog, wizyta u nich nie jest całkowicie normalna. Pamiętajmy, że zlekceważone wady mogą utrudnić funkcjonowanie dziecka, a wiele nieprawidłowości można skorygować we wczesnym etapie życia.